ΤΑΙΝΙΕΣ 2017

Lost Army (52 min), D: LEE Li-Saho, P: LIN Leh-chyn & Michel NOLL, China – France

Καθώς ο πόλεμος στον Ειρηνικό τελειώνει με τη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας το 1945, απελευθερώνονται μεγάλες χώρες κατακτημένες έως τότε από τις Ιαπωνικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, μεταξύ αυτών η Κορέα, Δημοκρατία της Ταϊβάν και μεγάλες περιοχές της Νότιας Κίνας. Την ήττα των Ιαπώνων θα ακολουθήσει στην Κίνα η έκρηξη ενός βίαιου εμφυλίου πολέμου μεταξύ των Εθνικιστών και των Κομμουνιστών, του Κόκκινου Στρατού του Μάο Τσετουνγκ. Η ιστορία θα αναδείξει νικητή το στρατό του Μάο. Οι Εθνικιστές κατέφυγαν στο νησί της Ταϊβάν (Δημοκρατία της Ταϊβάν τώρα). Εδώ, τη 1η Μαρτίου, το 1950, ο Τσίανγκ Κάι-Σεκ, με υποστήριξη από τις ΗΠΑ, ανακηρύχτηκε Πρόεδρος της (εθνικιστικής) Κίνας.


Την 1η Οκτωβρίου, του 1949, ο Μάο είχε ήδη εγκατασταθεί στην ηπειρωτική χώρα ως ο Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Όπως ήταν φυσικό, κατέληξε να αναγνωριστεί από τη διεθνή κοινότητα. Στις μέρες μας, πολύ αργότερα από την αποχώρηση του ιστορικού ηγέτη, οι δυο αντικρουόμενες κρατικές οντότητες έχουν ξεκινήσει να μιλάνε. Αλλά τα ιστορικά βιβλία δε θα αναφέρουν ποτέ τη μοίρα του τρίτου, ή του πέμπτου στρατού των Εθνικιστικών δυνάμεων. Καθώς υποχωρούσε στη Ταϊβάν, ο Τσίανκ Κάι-σεκ είχε διατάξει αυτούς τους δυο στρατούς να περάσουν τα κινεζικά σύνορα προς τη Ταϊλάνδη και τη Μπούρμα, περιμένοντας για τη διαταγή να ‘ξαναπάρουν την ηπειρωτική χώρα’. Αλλά η διαταγή για επίθεση δε δόθηκε ποτέ, και ο “Χαμένος Στρατός”, στρατιώτες, όπλα και εξοπλισμός παραμένουν εκεί μέχρι σήμερα. Αυτό το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει αυτή την άγνωστη πραγματικότητα για πρώτη φορά και μας δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψουμε πως οι στρατιώτες αυτού του στρατού έχουν ζήσει στη σκιά μια “παράλειψης”. Αποτελούμενο από συγκινητικές συνεντεύξεις με αξιωματικούς αλλά και κοινούς στρατιώτες, συνοδευόμενο από άγνωστα μέχρι τώρα αρχεία, η ταινία αυτή μας μετατρέπει σε μάρτυρες μιας παράξενης, μακρόχρονης περιπέτειας πολεμιστών, που έπρεπε να κρυφτούν για να επιβιώσουν. Το ντοκιμαντέρ θίγει επίσης το πρόβλημα του μέλλοντος των απογόνων: η Κίνα αρνείται την ύπαρξή τους. Ως παιδιά δίχως εθνικότητα, η επιλογή ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ είναι ανελέητα περιορισμένη ανάμεσα στην παραμονή στην εξορία η την επιστροφή σε μια δήθεν πατρίδα-την Ταιβάν- την οποία δεν έχουν δει ποτέ στα μάτια τους.