ΤΑΙΝΙΕΣ 2019
Δέσποινα (57'), Σωτήρης Γκορίτσας, Ελλάδα
« Στην επαρχία; Εκεί να δεις τι γίνεται. Αθηναίος να’ σαι και τις πήδηξες όλες. Εγώ έφεδρος ανθυπολοχαγός στην Αλεξανδρούπολη κόντεψα να πάθω εξάντληση. Έπαιρνα το φορτηγάκι κι αλώνιζα. Δεν άφησα τίποτα. Η μόνη που με δυσκόλεψε ήτανε μια Δέσποινα, σ’ ένα χωριό εκεί έξω από την Αλεξανδρούπολη. Αυτή δεν μιλιότανε με τίποτα. Άγριο πράγμα. Ο πατέρας της είχε το καφενείο στο χωριό. Βλάχος. Το σπίτι τώρα κολλητά στο καφενείο. Πως να την ξεμοναχιάσεις; Εγώ όμως εκεί. Που με έχανες, που μ’ έβρισκες, για μπύρες στου γέρου της. Ώσπου στο τέλος έπεσε. Τι θα’ κανε;»
Η προσπάθεια φυγής από την ζωή της επαρχίας της εικοσάχρονης Δέσποινας, η γνωριμία της με το Γιώργο που υπηρετεί στη Θράκη την στρατιωτική του θητεία, η κοινή τους περιπλάνηση, το σκληρό παζάρι ανάμεσα τους. Και τα ξημερώματα το τέλος της τυφλής αυτής φυγής.
Ένα δέντρο μια φορά (30'), Ευγένιος Τριβιζάς σε σκηνοθεσία Παν.Ράππα - Ελλάδα
Quest (12') Τhomas Stellmach, Γερμανία
La Cuisine des justes (59'), Emmanuel Morice - Nicolas Thomä, Γαλλία
Μέσα από ένα πορτρέτο των εστιατορίων Gérard και Catherine Bosse, αυτό το ντοκιμαντέρ εξερευνά τις μαγειρικές παραδόσεις και γιορτάζει το ζωντανό κρασί, το Λίγηρα και τον επικουρηνωτισμό. Από τη συνάντηση με τους οινοπαραγωγούς: René Mosse, Benoît Courault και Richard Leroy, η ταινία συζητά τους δεσμούς μεταξύ της γαστρονομίας και των κρασιών και αμφισβητεί τις πρακτικές και τη φιλοσοφία των τεχνιτών τους.
Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι (28΄), Ευγένιος Τριβιζάς σε σκηνοθεσία Παν.Ράππα - Ελλάδα
- Παππού, έλεγε στον παππού του, σήκωσέ με, σε παρακαλώ, στα χέρια σου για να αγγίξω ένα αστεράκι.
- Δε γίνεται αυτό που ζητάς, εγγονάκι μου απαντούσε ο παππούς του. Τα αστεράκια είναι πάρα πολύ ψηλά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τ' αγγίξει κανείς...